Mijn iPhone-verslaving: het gevaar van ‘onschuldige’ gewoontes

iPhone-verslaving

Twee weken geleden nestelde zich – als donderslag bij heldere hemel – een vreselijke hoofdpijn in mijn achterhoofd. Het voelde als een drukkende, knellende band die steeds strakker om mijn hoofd werd getrokken. En in plaats van te verminderen, werd de pijn alleen maar erger en bleef terugkeren. 

Oeps… 

Krijg jij ook weleens opeens heftige hoofdpijn? Ik niet en schrok enorm want de vorige keer dat ik zulke intense hoofdpijn had, werd ik met gierende banden naar het ziekenhuis gebracht. Het was in 2010, na de geboorte van ons vierde kind, dat alles misging. Een week na de bevalling kreeg ik intense hoofdpijn. Gelukkig nam ik dit serieus en ging ik naar de huisarts. 

Hij luisterde naar mijn hart en wist meteen dat er iets ernstigs aan de hand was. “Je moet NU naar het ziekenhuis en pak je pyjama maar vast in, want je gaat daar een tijdje verblijven. Ik bel ze meteen dat je eraan komt.” Na een hartfilmpje sprak de cardioloog slechts een paar woorden uit: “Ik zie het al. Jij en je kindje moeten hier blijven en je gaat naar de Balkenende kamer.” 

De enige eenpersoonskamer waar onze voormalige minister-president ook had gelegen. De apparaten kwamen naar mij toe. Ik hield liters vocht vast, had hartritmestoornissen, drie lekkende kleppen en een ontsteking aan mijn hart. Ik mocht niets meer en belandde met mijn baby op de high care. 

Het werd een jaar vol onzekerheid. Het bleef kritiek totdat ik uiteindelijk werd geopereerd, mijn hartritmestoornissen verdwenen en mijn hart weer werd zoals dat van iedereen. 

Nee, ik sta niet meer onder strikte controle, ik hoef geen pillen meer te slikken en ik ben uit de gevarenzone. Toch schrok ik toen die hoofdpijn weer opspeelde. Dus liet ik huisarts naar mijn hart luisteren. Hij hoorde niets raars. Ik kon opgelucht ademhalen. 

Maar hoofdpijn die uit het niets komt, heeft altijd een oorzaak…

Mijn antwoord?

Als coach zeg ik altijd: luister naar het fluisteren van je lichaam en geef er gehoor aan. Mijn hoofdpijn was meer een luid geschreeuw. 

Wat kon het zijn? 

Was het de marketingactiviteit waar ik maanden naartoe had gewerkt? Die als het ei van Columbus had moeten zijn, maar niet bracht wat ik had gehoopt? Ja, ik baalde zeker van die teleurstelling. Mijn hoofdpijn begon een paar dagen nadat ik me dit realiseerde. Maar als er iets is wat ik goed kan, dan is het mijn verwachtingen bijstellen. 

Ik heb veerkracht, zelfs als ik een vuist in mijn gezicht krijg. Ik bounce altijd terug. 

Het verwerken van deze teleurstelling kostte me twee dagen. Kijken waar het misging, wat beter kan en daarop doorbouwen. Dat is wat mij rust geeft. 

Maar die hoofdpijn bleef aanhouden. Zelfs ‘s nachts werd ik er wakker van. Dit was echt niet oké. En de ibuprofen die ik als roze snoepjes slikte, was ook niet de oplossing. Ik besloot ermee te stoppen en mijn hoofdpijn serieus te nemen.

Als je spanning negeert, wordt het als normaal (en gevaarlijk)

Als je voortdurend signalen van je lichaam negeert en je voortdurend aanpast, wordt die hogere spanning normaal. Je staat constant onder hoogspanning en put jezelf uit. De adrenaline blijft stromen, je spieren blijven gespannen, je bloedsomloop en hartslag versnellen, je pupillen verwijden. Je hele lichaam is klaar om zo snel en alert mogelijk te reageren. Dat was vroeger handig in de prehistorie als er een leeuw voor je neus stond, maar nu helpt dat je niet. 

Die hoofdpijn kwam niet zomaar uit het niets opzetten. 

Was het de cola light waar ik acuut mee gestopt was? Misschien waren het de per ongeluk gekochte cafeïnevrije bonen? Of misschien was het mijn overmatige smartphonegebruik? Daarover nadenkend realiseerde ik me dat ik vaker op mijn telefoon zit dan ik zou willen toegeven.

Je zou kunnen zeggen dat ik inmiddels vergroeid ben met mijn iPhone...

Als ik even niets te doen heb, pakt ik ‘m als automatisch bij. En voordat ik het weet, is er weer een uur voorbij. Zelfs als ik mezelf heb voorgenomen om dit niet te doen, grijp ik naar mijn telefoon. ‘s Ochtends is het eerste wat ik doe: het checken van meldingen. Dit kan heel goed de oorzaak van mijn hoofdpijn zijn, zoals onderzoek aantoont. Ik weet dat het niet goed voor je is als je te vaak op je smartphone zit.

Is jouw smartphone ook een verlengstuk van jezelf geworden?

En wees dan ook echt even eerlijk naar jezelf. De gevaren van smartphoneverslaving zijn talrijk.

  • Concentratieproblemen 
  • Slaaptekort 
  • Last van rug, nek, vingers of ogen 
  • Een opgejaagd gevoel, stress, depressieve gevoelens en angsten 
  • Minder goed in je vel zitten 
  • Een grotere kans op een burn-out

Wat maakt smartphones zo verslavend?

De makers van software voor smartphones hebben allerlei trucjes die ervoor zorgen dat je eindeloos scrollend gekluisterd blijft aan je telefoon. Continu wordt je nieuwsgierigheid gewekt en je beloningssysteem gestimuleerd. Je wil dat prettige gevoel blijven ervaren. Ook ik merkte dat ik steeds weer nieuwe prikkels nodig heb.

Het zijn niet zozeer de likes waar ik blij van wordt, maar mijn nieuwsgierigheid speelt me parten.

Benieuwd wie er had gereageerd en wat er speelde in mijn netwerk. Ik ben niet voor niets jarenlang woordvoerder en communicatieadviseur geweest. Als ik een boek lees, sla ik steevast het laatste hoofdstuk open. En bij een spannende film zoek ik op het internet hoe het afloopt. Ja, alles willen weten, is handig in mijn vak als coach. Maar mijn smartphonegebruik is hierdoor uit de hand gelopen. Nu had ik een bonkende hoofdpijn…

Daarom nam ik rigoureuze maatregelen

Afgelopen vrijdag gaf ik mijn computer en mijn twee telefoons aan mijn kinderen en vroeg hen om me slechts één keer per dag mijn telefoon te geven. Na slechts enkele uren voelde ik al onrust omdat ik mijn smartphone niet kon checken. 

Maar ik hield vol. 

We gingen naar onze volkstuin en dit keer nam ik geen werk mee. Alleen mezelf. Ook nu voelde ik de onrust weer opkomen. Ik bleef zitten op het bankje en staarde voor me uit. Ik zag de groene parkietvogels die vrij door de lucht fladderden, met hun vrolijke gekwetter als achtergrondmuziek. 

‘s Avonds hadden we een barbecue met vrienden. Ook nu liet ik mijn telefoon achter. Het viel me niet zwaar. Pas op zondagochtend keek ik op mijn telefoon en zag dat ik 10 meldingen had gemist. Maar ik dacht bij mezelf: die kunnen wachten tot maandag. Ondertussen was mijn hoofdpijn verdwenen.

Wat ik met mijn tijd deed? 

Ik heb een volwassen kleurplaat ingekleurd die ik als boekenlegger kan gebruiken. Het hele gezin deed mee. Er was weer tijd voor een spelletje. Ik heb in mijn eentje gewandeld. Nieuwe ideeën kwamen vanzelf in me op, ideeën die ik niet meteen in mijn iPhone invoerde, maar opschreef in een schriftje.

Mijn vraag aan jou: wat hebben de signalen van je lijf je te zeggen?

Die hoofdpijn was een heel slim signaal van mijn lijf. Het maakte me bewust van de negatieve effecten van mijn smartphonegebruik op mijn lichaam en geest. Dat ik mezelf in de hand hou om me niet te laten meeslepen door de digitale wereld en me niet meer laat overspoelen door de constante stroom van prikkels. 

Ken je het gevoel van constant onder hoogspanning te staan? 

Ik besef dat mijn constante aandacht voor mijn smartphone me afleidde van de belangrijkste momenten in het leven, zoals het genieten van de rust in de volkstuin, die gezellige momenten van verbinding met mijn gezin en met vrienden. Door afstand te nemen van mijn telefoon was ik volledig aanwezig in het moment, zonder afleiding. Door meer tijd aan mezelf te besteden, kwam er ruimte om te mijmeren. Ik gaf mijn innerlijke stem de kans om te spreken. Ik ga door met het verminderen van mijn smartphonegebruik. 

En ik nodig jou, , uit om ook een moment van introspectie te nemen en na te denken over de impact van de digitale prikkels op jouw leven. Misschien herken je jezelf in mijn verhaal en voel je de behoefte om ook afstand te nemen van die constante afleidingen.

Luister naar het fluisteren van je lichaam en geest en geef er gehoor aan

Veranderen begint met kleine stapjes, zoals het instellen van grenzen voor jezelf in het gebruik van je smartphone. Creëer momenten van digitale detox, waarin je je telefoon bewust weglegt en je volledig richt op het hier en nu. Geef jezelf ruimte voor introspectie en laat je gedachten en gevoelens de vrije loop. 

Dus sta even stil, adem diep in en uit…… 

Besef dat het constant aandacht hebben voor je smartphone je belangrijke momenten kan laten missen? Durf jezelf te ontkoppelen en verbind je met wat er voor jou echt toe doet. 

Dat ben jezelf, je dierbaren en het leven zelf!

Wat kan ik voor je betekenen?

Ik help je met persoonlijke coaching, loopbaancoaching of burn-outbegeleiding. Je bent van harte welkom voor een gratis kennismakingsgesprek. 

En oh ja… je kunt ook mijn nieuwe e-book downloaden en 5 gouden tips krijgen om de baan te vinden die echt bij je past. 

 

Je las een blog van moi – Hanneke Zumker

Hanneke wie?
Klantervaringen

Fijne werkweek!

Hanneke Zumker coach Rotterdam

Facebook
Twitter
LinkedIn
Email
WhatsApp
Print