Al scrollend ging ik door de nieuwsfeeds van Facebook en LinkedIn. Even kijken naar de belevenissen van bekenden en helaas ook van mensen die ik hélémáál niet ken. En checken hoe vaak mijn eigen bericht was geliked en welke reacties ik had gekregen. Vluchten in nutteloos entertainment Voor je het weet, ben je een uur verder. Natuurlijk snap ik zelf
“Als techneut bedenk ik het liefste slimme oplossingen voor onze fabriek”, kwam hij bij me. “Maar het lukt me niet om mijn collega’s met mijn project mee te krijgen.” Hij was als echte bèta begonnen en doorgegroeid naar de functie van manager. “Ontwerpen en engineering doe ik niet alleen. Als ik zeg ‘het moet vanuit het MT’ blijken mijn collega’s
Ken je dat? Ben je startklaar voor de call met je klant of collega en blijkt je batterij nog maar 5% opgeladen te zijn. De kabel die op je bureau hoort te liggen, is weg. Nergens in huis is een oplaadkabel te vinden. Die kabel met jouw initialen erop. Het is niet de eerste keer. Ik heb een tiener en
16.00 uur Utrecht. Koninginnedag 1997. Ik ontmoet de beste vrienden van mijn man voor het eerst bij hen thuis. Ben net binnen. Zij hebben even een dutje gedaan. Hij doet slaperig de deur open. Zij komt al wrijvend in haar ogen de trap af. Ik sta net voorbij de voordeur. Hij: “Hoe vind je de lamp die we net op
Tring tring. Hoor ik de bel? Ik verwacht niemand. Mijn afspraken zijn gecanceld nu de pandemie ook ons trof. Sinds mijn jongste dochter een positieve testuitslag kreeg, zitten we in quarantaine. Tringggg tringggggg gaat het nog indringender. Als ik de voordeur opendoe, zie ik Brenda in mijn voortuin staan. Op de grond heeft ze een grote mand neergezet. Een beetje
…Hij kreeg een doos om zijn spullen in te doen. Hem was net verteld dat zijn contract werd beëindigd. Kreeg een dichte enveloppe en moest meteen weg … “Dan moet je het wel heel erg bont hebben gemaakt”, reageerde iemand die ik dit vertelde. Verschrikkelijk toch zo’n veroordeling? Het legt meteen de vinger op de zere plek. Als je op
In de spiegel van de auto stiftte ik mijn lippen nog even. Ik dacht: ga ik dit echt doen? Met dat bord daar staan? Nog even een laatste check in de spiegel, een knipoog en ik deed de deur open op weg naar het metrostation. Een coachgesprek had me geïnspireerd. Een klant klopte bij me aan omdat hij het moeilijk
En is het je gelukt om in je vakantie hélémaal niets te doen? Hoe vond je het? Welke inzichten kreeg je terwijl je naar de zee of de horizon zat te staren? Mijn laptop ging niet één keer open. Geen social media berichten. Ik wandelde in een zeemleren fietsbroek – dat helpt tegen het schuren .Al wandelend kwam ik tot rust.
Uitslapen. Om 11 uur naar het strand. Uren bakken in de zon. Wandelen langs het strand. Amper contact met thuis. Mijmeren, dagdromen, verwonderen. Is dat nu? Nee, het is 1993. Herinner jij nog hoe het was zonder internet? Zonder smartphone? Vakantie was ook echt vakantie Altijd even kijken waar die telefooncel was. Voor als je wilde laten weten dat het
Terwijl ik de gashendel van mijn scooter nog net even verder opendraai, denk ik aan het gesprek in de kroeg. “Ik zie je vaak op LinkedIn voorbijkomen. Jij kopieert de berichten van X hè? Je weet wel die blogger die waanzinnig veel volgers heeft.” Als een dolk voelden zijn sturende woorden in mijn rug Ik had de uren niet meer
Highfivend loop je door de gang, en aan het eind van de dag stap je met een big smile in je flitsende nieuwe auto – of op je speed pedelec. Je bent woest aantrekkelijk en súper succesvol. Je bent een A-spelerJe doet werk waar je goed in bent, waarin je je kwaliteiten ten volle benut. Je komt tot je recht, bent productief
Gék word je d’r van. Als je aan Danielle – de afdelingssecretaresse, vraagt wat zij ervan vindt, zegt ze altijd: ‘Het maakt mij niet zoveel uit.’ Die stem… En dat gezicht dat ze erbij trekt… Ben je allergisch voor het gedrag van een ander, dan zegt dat iets over wat je zélf te doen hebt. De irritatie laat je je
