Vroeger werd ik gepest. Niemand wilde naast me zitten en – uiteraard – kozen ze me niet bij de gymles. Wat doe ik verkeerd, dacht ik. Het antwoord had ik niet. Ook in m’n werkende leven ging het pesten door.
Volwassen vrouwen en mannen kunnen zich onvolwassen gedragen.
Ik weet hoe vreselijk het voelt om door je collega’s geïntimideerd of belachelijk gemaakt te worden. Waarom doen mensen dit, dacht ik. Ik besefte dat het ook iets bij míj was. Ik hield mensen niet buiten m’n ruimte.
Ik werkte aan mezelf. Grenzen stellen, nee zeggen, gedrag bespreekbaar maken, het vroeg veel moed. Ik vond het heel eng, maar door het gewoon te doen, ging het steeds beter.
Mijn eigen ontwikkelingsproces bracht mij waar ik nu ben. Ik weet wat je er zelf aan kunt doen als je te maken hebt met ongewenst gedrag en stevig in je schoenen wil staan. Als extern vertrouwenspersoon weet ik wat de verantwoordelijkheden van jou als werkgever zijn.
Dat melders zich gesteund en gehoord voelen, vind ik belangrijk. Ik ben heel betrokken en oordeel niet. Ik zeg wat nodig is vanuit oprechte betrokkenheid.
Het geeft mij een goed gevoel om mensen weer in hun kracht te zetten door ze adviezen en tips te geven waarmee ze in staat zijn hun situatie anders aan te pakken. Ongewenst gedrag hoef je niet op je te laten zitten.
Ik ben gediplomeerd en aangesloten bij de Landelijke Vereniging van Vertrouwenspersonen, de LVVV en ben geregistreerd bij CRP.